حواله های نقل و انتقال فین تک

حواله های بین کشور ها (remittances)

کاربردهای فناوری مالی (FinTech) متعدد و گسترده است. یکی از این برنامه ها که برای بسیاری از کشورهای دارای بانک زیرمجموعه مفید واقع شده است ، پذیرش حواله های آنلاین یا مبتنی بر برنامه است. حواله ها به عنوان انتقال پول ، اغلب توسط یک کارگر خارجی به فردی در کشور خود تعریف می شود. در سال 2019 ، نقل و انتقالات پولی جهانی از کارگران مهاجر به بالاترین سطح خود یعنی 714 میلیارد دلار رسید ، به ویژه حواله به کشورهای کم درآمد و متوسط ​​554 میلیارد دلار. برخی از کشورها از جمله هند ، چین و فیلیپین دارای جمعیت عظیمی از کارگران خارج از کشور هستند که خانواده های آنها برای دریافت پول و هزینه هایشان  به خدمات حواله متکی هستند. هند تنها 83 میلیارد دلار حواله در سال 2019 داشت که 2.8 درصد تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می داد. سایر کشورهایی که حجم حواله کمتر دارند اما به شدت به حواله ها متکی هستند شامل نپال است. 8.2 میلیارد دلار در سال 2019 وارد نپال شد که 27 درصد از تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می دهد. از آنجا که کشورهای در حال توسعه بسیار به حواله ها متکی هستند ، این کشور بزرگترین منبع ارزی از سال 2000 بوده است.روش سنتی انتقال پول مشابه واریز پول در بانک است. فرستنده از یک مکان فیزیکی بازدید می کند تا با یک نماینده صحبت کند که به آنها کمک می کند انتقال پول خود را به ذینفع خود در یک بانک مشارکتی انجام دهند یابه یک مکان خارج از ان محدوده انتقال دهد. برای حواله کنندگان ، روزهای تعطیل یا آخر هفته بعد از آن با صف های طولانی به منظور انتقال حقوق خود به خانواده های خارج از کشور صرف می شود. تاخیر به دلیل حجم زیاد ، معاملات ناامن و کارمزد بالا این فرایند را واقعا دست و پا گیر کرد. علاوه بر این ، از آنجا که بسیاری از مردم این کشورهای با درآمد کم تا متوسط ​​بدون بانک بودند ، مجبور بودند به شرکای حواله تکیه کنند که هزینه های بالایی دریافت می کردند و همیشه معاملات مطمئن را ارائه نمی کردند. ظهور FinTech زمینه بازی برای انتقال پول را تغییر داده است. امروزه ، در حالی که مقامات فعلی مانند وسترن یونیون و مانی گرام هنوز بر بازار تسلط دارند ، بازیکنان جدیدی مانند Xoom و Remitly با پیشگام شدن فضای حواله های دیجیتال سهم قابل توجهی از بازار را به دست آورده اند. سهم بازار ترکیبی Xoom ، Remitly ، WorldRemit و TransferWise از 2.5 درصد در سطح جهانی در سال 2015 به 11.4 درصد در سال 2019 رسید. این بازیکنان حواله دیجیتالی با سهولت فرایند ارسال پول به خانه با دسترسی آسان به 24 صنعت را مختل کرده اند. /7 با ظهور این غول های دیجیتالی ، هزینه های بالای حواله نیز کاهش یافت. این کاهش هزینه ها عمدتا توسط مقررات و توافقنامه های G8 ، G20 و سازمان ملل متحد و همچنین رقابت بین بازیکنان بیشتر در بازار حواله های FinTech ایجاد شده است. در نهایت ، این پیشرفت های جدید باعث شده است که روند انتقال پول برای حواله کنندگان و ذینفعان آنها ارزان تر و کارآمدتر شود. برای کشورهای در حال توسعه مانند فیلیپین که بیش از 70 درصد فیلیپینی ها حساب بانکی ندارند ، اما بیش از 70 درصد تلفن های هوشمند دارند ، خدمات حواله مبتنی بر برنامه می تواند موانع را بشکند و فرصت ایجاد کند.

در سال 2020 ، جریان حواله ها در سراسر جهان به دلیل کاهش دستمزد مهاجران و مشاغل حساس به شرایط اقتصادی ناشی از COVID-19 ، از سالهای گذشته دچار یک  مشکل شد. به طور خاص ، بانک جهانی پیش بینی کرد که حواله ها به کشورهای کم درآمد و متوسط ​​به 445 میلیارد دلار کاهش می یابد که 19.4 درصد از آمار سال 2019 کاهش یافته است. دستمزد کمتر و مشاغل کمتر در پی رکود ناشی از کروناویروس منجر به این خواهد شد که انتقال دهندگان به خدمات ارزان تری احتیاج داشته باشند و بنابراین ، حاشیه های تنگتری برای خدمات انتقال پول وجود دارد. باید دید چگونه این امر رشد خدمات راحت ، ایمن و کم هزینه ای را که این بازیکنان حواله دیجیتالی ارائه می دهند ، افزایش می دهد.

پروتکل IBAN

از IBAN در برخی کشورها برای شناسایی یک حساب بانکی مشتری استفاده می‌شود. آیبن شامل دو رقم کد کشور به‌ترتیب حروف الفبا و سپس حداکثر 32 کاراکتر برای شماره حساب بانکی است. آیبن (International Bank Account Number) حداکثر 34 کاراکتر دارد و این کاراکترها شامل اعداد و حروف هستند. آیبن به تمام حساب‌های حوزه اروپا و بعضی کشورهای حوزه دریای کارائیب و خاورمیانه تعلق می‌گیرد و نشان‌دهنده کشوری که در آن افتتاح حساب شده، بانک مقصد و شماره حساب فردی است که حساب به او تعلق دارد.آیبن ارسال‌ها و دریافت‌های حواله‌های بین‌المللی را راحت‌تر و سریع‌تر کرده است. از سال 2007 تاکنون کشورهای زیادی به‌صورت تدریجی وارد حوزه آیبن شده‌اند و شماره حساب‌های خود را با این نام ارائه می‌کنند. هم‌اکنون 58 کشور جهان عضو این پروتکل هستند و همچنین استفاده از آیبن در سیستم بانکی 22 کشور از جمله ایران توصیه شده است.از مجموع حداکثر 34 کاراکتر آیبن دو حرف اول آن نشان‌دهنده کشور است. به‌عنوان مثال، چنانچه دو کاراکتر اول یک آیبن GR باشد، این دو حرف نشان‌دهنده کشور یونان است یا مثلا CH به کشور سوئیس تعلق دارد.بلژیک با 16 حرف و سنت لوسیا (جزیره‌ای در دریای کارائیب) با 32 حرف به ترتیب کوتاه‌ترین و طولانی‌ترین آیبن را در جهان به خود اختصاص داده‌اند. شناسایی کشوری که بانک در آن واقع شده و شماره حسابی که دریافت‌کننده انتقال پول است، با آیبن انجام‌پذیر است. آیبن همچنین به‌عنوان یک روش برای بررسی جزئیات صحیح بودن معامله به کار می‌رود. این روش چک کردن و شناسایی در همه کشورهای اتحادیه اروپا و اکثر کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. کانادا و آمریکا دو کشور مهمی هستند که از سیستم آیبن استفاده نمی‌کنند. با این حال این کشورها سیستم آیبن را تشخیص می‌دهند و پرداخت‌ها را طبق این سیستم انجام می‌دهند.در کنار آیبن که برای انتقال بین‌بانکی استفاده می‌شود، سوئیفت نیز در همه جا برای این نوع انتقال پول استفاده می‌شود. در آمریکا سیستم آیبن در دسترس نیست و باید از سوئیفت استفاده کنید.